Net toen haar familie alle hoop verloor, hoorde Duan Yu van een van haar vrienden dat er een ziekenhuis was dat Shasha kon genezen, maar toen Duan Yu’s zoon contact opnam met het ziekenhuis en ontdekte dat de kosten van de operatie 100.000 yuan zouden zijn, leek dit voor de familie een enorme som geld. Toen ze haar kleindochter zag op het randje van de dood, voelde Duan Yu zich nog meer bedroefd en dacht bij zichzelf: “Shasha is nog zo jong. Als deze operatie mislukt zoals de laatste drie, kan ze het dan verdragen? En waar kunnen we in hemelsnaam zoveel geld lenen? Maar als we het niet proberen en Shasha echt sterft, hoe zal onze familie dan ooit in staat zijn om zulke tegenslag te doorstaan?” Duan Yu lag inwendig in de knoop en ze wist niet goed wat ze moest doen. In haar wanhoop dacht ze eraan hoe God haar enige steun was en dus bad ze tot God:“Oh God! Ik weet dat alle dingen in uw handen liggen, dus ik vertrouw u mijn kleindochter nogmaals toe, en ik vraag dat u me leidt en begeleidt, zodat ik weet wat het juiste is om te doen …” Na het bidden dacht Duan Yu aan Gods woorden: “Almachtige God is een oppermachtige dokter! … Zolang je nog adem hebt, zal God je niet laten sterven.” Terwijl ze nadacht over Gods woorden, dacht Duan Yu terug aan de bijna 20 dagen dat haar kleindochter weer thuis was geweest. Ze had nog geen enkele keer gegeten en als ze water dronk, braakte ze het meteen weer uit. En toch was ze niet uitgehongerd tot de dood; was dit dus niet de zorg en bescherming van God geweest? God regeert over en beheert alle dingen en onze levens en dood zijn in Gods hand, dacht Duan Yu. Als God Shasha niet liet sterven, dan zou ze niet sterven, en zolang ze zelfs maar één ademtocht had, was er nog steeds hoop dat ze zou blijven leven! En dus vertrouwde Duan Yu ook de kwestie van de geldinzameling voor de behandeling van haar kleindochter toe aan Gods handen.
Een week later, nadat het gezin op alle mogelijke manier had geprobeerd om geld te lenen, hadden ze uiteindelijk 100.000 yuan opgehaald en maakten ze een afspraak wanneer Shasha haar operatie zou ondergaan. Duan Yu wist dat God een weg voor haar had geopend en ze dankte God in stilte. Voordat haar zoon en schoondochter Shasha naar het ziekenhuis brachten, spoorde Duan Yu haar kleindochter aan te bidden en op God te vertrouwen, wat er ook gebeurde, en Shasha knikte ernstig. In het ziekenhuis gaf de dokter Shasha 10 dagen aan IV-vloeistof, maar net toen ze zich voorbereidden op de operatie, riep de zoon van Duan Yu haar plotseling en zei: “Mam, de dokter zegt dat Shasha’s toestand te zwak is, en doordat ze al zo lang niet meer heeft gegeten, is haar dikke darm helemaal vastgelopen en verwrongen. Het enige wat ze kunnen doen is proberen, maar ze kunnen niet garanderen dat de operatie zal werken. We moeten gewoon afwachten of het geluk van Shasha blijft duren.” Toen ze dit hoorde, voelde Duan Yu onwillekeurig paniek die weer in haar opkwam. Ze dacht eraan dat Shasha pas zes was en slechts 11,5 kilo woog; zou Shasha zo een operatie kunnen doorstaan? En als de operatie weer niet lukte, kon Shasha misschien … Maar dan dacht ze weer: “God is de Heer van de hele schepping die alles regeert en beheert. Het leven en de dood van mijn kleindochter liggen in Zijn handen en alleen God kan de mens redden. Het maakt niet uit hoeveel ik me zorgen maak, omdat het resultaat van de operatie wordt geregeerd door God. Het enige wat ik kan doen is op God vertrouwen en naar Hem kijken, Zijn leiding zoeken en me onderwerpen aan Zijn orkestraties en arrangementen!”
“Ring, ring …” Het gerinkel van de telefoon onderbrak haar gedachten. Ze nam om en hoorde haar kleindochter met veel moeite zeggen: “Oma, ik word deze namiddag geopereerd. Ik ben niet vergeten wat je me hebt gezegd …” Toen ze haar kleindochter dit hoorde zeggen, werd haar blik vertroebeld door tranen en ze kon door haar snikken niets meer zeggen …
Die middag zat Duan Yu naast de telefoon, in stilte wachtend op nieuws over de operatie van Shasha en voortdurend tot God biddend. De wijzers van de klok aan de muur bleven maar draaien terwijl ze ernaar staarde: één uur, twee uur … Toen er vier uur voorbij waren, belde haar zoon haar eindelijk, maar hij zei alleen dat de operatie van Shasha nog niet was afgelopen. Toen ze dit hoorde, begon Duan Yu weer te tobben en haastte ze zich om tot God te bidden, en vroeg ze Hem om haar hart te kalmeren en haar te leiden en te begeleiden om Zijn wil te begrijpen. Daarna las ze Gods woorden die zeiden: “Als je Gods daden aanraakt in je werkelijke ervaring, zal Hij aan je verschijnen en je van binnen verlichten en begeleiden. Als je Zijn woorden niet kunt gehoorzamen, zal Hij dit niet kunnen doen. Als je geloof tekort komt, als je de hoop op God hebt verloren, hoe zul je dan ervaren? Als je echt geloof in Hem hebt en geen twijfels hebt, als je je hart voor Hem opent, zal Hij je vervolmaken. Hij zal je verlichten in je praktische ervaring en in je leven. In het praktische leven van mensen hebben ze veel persoonlijke problemen en bovendien kunnen ze de omvang van Gods werk niet duidelijk zien, dus dit vereist geloof.” Uit Gods woorden begreep Duan Yu dat ze geloof in God moest houden, ongeacht de situatie. Vooral nu haar kleindochter in een zodanig ernstige toestand verkeerde, was het nog belangrijker voor haar om geloof in God te hebben. In een dergelijk moeilijke situatie als deze, kon ze alleen door Gods werk te ervaren en zich aan Zijn orkestraties en arrangementen te onderwerpen, Gods wondere daden beter waarnemen en een beter begrip krijgen van Gods almacht en soevereiniteit. Duan Yu dacht aan het verhaal van Lazarus in de Bijbel: hij was vier dagen dood geweest en zijn lichaam begon te stinken, maar de Heer Jezus sprak slechts een paar woorden: “Lazarus, kom naar buiten!” (Johannes 11:43), en Lazarus leefde en kwam uit zijn tombe. Gods gezag reikt tot boven de hemelen en Hij heerst over onze levens en onze dood, dacht Duan Yu. “Het maakt niet uit hoe moeilijk Shasha’s operatie is, of ze al dan niet slaagt ligt in Gods handen, en ik moet in God geloven.” Toen ze dit dacht, voelde Duan Yu zich niet langer bang en bezorgd.
Zeven uur later belde haar zoon haar weer op en zei blij: “Mam, Shasha’s ingreep is geslaagd, en de dokter zei zelfs dat de operatie een buitengewoon succes was en dat we heel veel geluk hebben gehad!” Toen ze dit hoorde, voelde Duan Yu opluchting over haar heen stromen en bleef ze God danken. Ze wist heel goed dat het succes van de operatie van haar kleindochter niets met geluk te maken had gehad, maar te danken was aan Gods zorg en bescherming, en dat het Gods wonderbare daad was geweest.
Twee weken later werd Shasha ontslagen uit het ziekenhuis en keerde ze terug naar huis. Hoewel ze er nog steeds slecht uitzag, kon ze normaal praten en kon ze gemakkelijk verteerbaar voedsel eten. De buren kwamen Shasha allemaal één voor één bezoeken en de zoon van Duan Yu vertelde hen opgewekt: “Na de succesvolle operatie van Shasha kwamen veel patiënten van andere afdelingen en hun familieleden naar Shasha en zij zeiden dat het echt een wonder was dat een zesjarig meisje een operatie van zeven uur kon doorstaan, en voor die operatie om zo’n soepel succes te zijn, toen haar toestand zo ernstig was!”
De buren waren enthousiast en verbaasd, en zeiden: “Het is niet te geloven! Wie had gedacht dat ze het zou kunnen overleven nadat ze zo dicht bij de dood was.” Toen ze haar buren dit hoorde zeggen, bood Duan Yu in stilte haar dank en lof aan God.
Een paar dagen later zat Duan Yu te praten met haar familie en haar huis was weer gevuld met het geluid van vreugde en gelach. Shasha zei blij: “Papa, die dag toen ik mijn operatie had, bad ik tot God en vertrouwde ik op God. Het was God die me heeft genezen, dus ik zal in God geloven!” Duan Yu’s zoon keek naar Shasha en zei glimlachend: “OK. Vanaf nu kun je in God geloven met je oma, en je vader zal jullie allebei steunen!”
“Shasha, zullen we een passage van Gods woorden lezen?” vroeg Duan Yu. Shasha knikte blij, en ze lazen samen: “Dat komt omdat het leven alleen van God kan komen, dat wil zeggen, alleen God Zelf bezit het wezen van het leven, er is geen weg van het leven zonder God Zelf en dus is alleen God de bron van leven en de altijd stromende bron van levend water van leven. … Het leven van de mens is afkomstig van God, het bestaan van de hemel is vanwege God en het bestaan van de aarde komt voort uit de kracht van Gods leven. Geen enkel object dat vitaliteit bezit, kan de soevereiniteit van God overstijgen en niets wat kracht heeft kan zich losmaken van de omgeving van Gods gezag.” Na deze ervaring waarbij haar kleindochter verbrand raakte door bijtende soda, kon Duan Yu in haar hart slechts “Amen” zeggen op Gods woorden. Ze was echt gaan begrijpen dat de levens van mensen van God afkomstig zijn, dat Gods gezag en macht uniek zijn, en dat alleen God de waarheid kan uiten, leven kan schenken aan de mens en de mens kan tonen op welke weg ze moeten lopen. Duan Yu dacht terug aan het moment waarop haar kleindochter per ongeluk de bijtende soda had ingenomen en alle artsen hadden gezegd dat ze niet genezen kon worden. Iedereen uit de omgeving had ook gezegd dat Shasha niet langer dan een paar dagen zou blijven leven. En toch, ruim twee maanden later, was haar kleindochter makkelijk door haar operatie gekomen, het was een groot succes en ze leefde nog steeds – had God niet het wonder van het leven geschapen? Tijdens haar kleindochter ziek was geweest, was Duan Yu gefrustreerd, bevreesd en verzwakt, zo erg zelfs dat ze God begon te beschuldigen. Toch had God daarom niet Zijn aangezicht voor haar verborgen gehouden, maar Zijn woorden gebruikt om haar te verlichten en te leiden, om haar te doen beseffen hoe klein haar geloof in God was en hoe onredelijk haar eisen aan God waren, en Zijn woorden hadden haar in staat gesteld om het besluit te vinden om zich aan Zijn orkestraties en arrangementen te onderwerpen. Toen ze pijn had en wanhopig was geworden, waren Gods woorden die haar geloof en kracht hadden gegeven, waardoor ze echt op God kon vertrouwen. Duan Yu heeft echt Gods grote en diepe liefde ervaren en zij heeft Zijn waarlijk wonderbare daden ervaren. Wat meer is, Duan Yu kreeg ook een praktisch begrip en waardering voor Gods almacht en soevereiniteit; ze wist dat het God was die haar kleindochter nog een kans had gegeven om te leven, en ze wenste de tijd die haar nog restte door te brengen met het streven naar de waarheid en om haar plicht zorgvuldig uit te voeren om Gods liefde terug te betalen.
Drie maanden later brachten Duan Yu en haar zoon Shasha naar het ziekenhuis voor een controle. Vol verbazing zei de dokter: “Ik had het nooit gedacht! De verbrande gebieden zijn volledig genezen. Het is een wonder dat ze zo snel is hersteld. Dit meisje heeft echt ongelooflijk veel geluk!” Toen ze dit hoorde, werd Duan Yu’s geloof in God nog verder versterkt en ze wist dat dit allemaal vanwege Gods grote kracht en genade was, anders was haar kleindochter al lang dood geweest. Gods daden zijn echt wonderbaarlijk en onpeilbaar, dacht Duan Yu, en ze zijn overal en altijd bij ons.
“Oma, ik heb mijn huiswerk gemaakt. Laten we samen Gods woorden lezen.” Duan Yu hoorde haar kleindochter haar roepen en ze kwam terug uit haar mijmering. Toen begonnen grootmoeder en kleindochter samen Gods woorden te lezen …
Het einde.
uit 'Online Bijbelstudie'
Reactie plaatsen
Reacties