Een heerlijk, gelukkig huwelijk
Zolang ik me kan herinneren maakten mijn ouders voortdurend ruzie en ik zag mijn moeder vaak huilen. Ik verlangde toen heel erg naar een vredig, gelukkig gezin. Toen ik ouder werd was ik vastbesloten om een echtgenoot te vinden die goed voor me zou zijn en die voor zijn gezin zou kunnen zorgen, en ik hoopte op een heerlijk gelukkig huwelijk.
Ik werd aan mijn man voorgesteld door een familielid, en we trouwden en kregen samen twee dochters. We hadden toen een contract om een zandgroeve te beheren en mijn man werkte elke dag heel hard. Maar zodra hij thuiskwam, deed hij nog dingen zoals kleren wassen en eten koken. Mijn man hield heel veel van me; ik mocht me nooit zorgen maken en hij vroeg me nooit om hulp in welke kwestie dan ook, groot of klein. Mijn buren waren allemaal jaloers dat ik zo’n goede echtgenoot en zo’n gelukkig gezin had. Ik was zeer tevreden en wist dat ik met een goede man was getrouwd, iemand die me voor de rest van mijn leven zou steunen. Later vertrok mijn man met een familielid om een bedrijf op te starten, en ik bleef thuis de zandgroeve beheren. Hoewel het erg moeilijk en vermoeiend was, vond ik het de moeite waard, niet alleen om de druk van mijn man af te nemen, maar ook om ons leven steeds beter te maken. Doordat mijn man en ik hetzelfde doel nastreefden, konden we een jaar later een huis kopen in de stad. Ik kreeg toen een baan in de stad en we gaven het beheer van de zandgroeve over aan de vader van mijn man.
Ons leven samen werd steeds beter en het leven voelde zo lief. Ik keek er vaak naar uit om samen met mijn man de rest van ons leven zo door te brengen, van elkaar te houden en hand in hand samen een beter leven te creëren. Ik had me nooit kunnen voorstellen dat het ongeluk stilletjes naderde …
Een oproep van een onbekende vrouw
Op een dag zei mijn man dat het niet goed ging met zijn zaak en dat hij met een vriend een restaurant in Shanghai wilde openen. Ik ging hiermee akkoord en gaf hem 20.000 yuan. Daarna hield mijn man op met geld naar huis sturen, en telkens wanneer hij thuiskwam klaagde en zuchtte hij, en hij zei dat het restaurantbedrijf niet zo goed liep. Ik troostte hem dan en zei dat hij zich niet te veel zorgen moest maken, en ik gaf hem geld zodat hij genoeg zou hebben om zijn zaak voort te zetten. Ondanks dit alles was mijn man niet meer zo optimistisch als hij ooit was geweest, en soms ontweek hij me opzettelijk als hij de telefoon opnam. En toch besteedde ik niet teveel aandacht aan dit ongewone gedrag; ik dacht dat hij onder grote druk stond en dat hij niet wilde dat ik me zorgen maakte!
Op een dag tijdens de zomervakantie kwam mijn man terug uit Shanghai en kocht hij wat kleren voor mij en onze dochters. Ik was erg blij. Ik dacht dat het deze keer moeilijk moest geweest zijn voor mijn man om tijd vrij te maken om ons te bezoeken en dus zouden we onze tijd samen goed moeten benutten, maar hij zei dat hij zaken moest doen die middag en hij ging alleen weg. Hoewel ik me een beetje teleurgesteld voelde, dacht ik dat mijn man zo druk was omwille van ons gezin, en ik trok het me niet te erg aan.
Die avond ging thuis onze telefoon over en ik nam hem op. Een jonge vrouw vroeg naar mijn man bij naam en zei toen agressief dat zij en mijn man in Shanghai samenwoonden en dat ze een zoon van acht maanden oud hadden … Toen ik dit hoorde, voelde ik me plotseling verdoofd en mijn verstand stond op nul. In mijn hart riep ik steeds weer: “Dat is niet mogelijk, dat is niet mogelijk. Mijn man zou me nooit verraden en zoiets doen! Hij houdt zoveel van me, hoe zou hij me kunnen verraden? Het is niet mogelijk!” Maar de jonge vrouw sprak zo zeker, en ik dacht aan het ongewone gedrag van mijn man – zou het waar kunnen zijn wat zij zei? Hoe kon dit gebeuren? Ik wilde huilen maar de tranen kwamen niet, en om de hele waarheid te weten te komen, belde ik onmiddellijk mijn man en zei hem dat hij naar huis moest komen.
Maar toen ik het mijn man vroeg, verraste hij me; hij begon te huilen en zei tegen mij: “Het spijt me. Geef me alsjeblieft nog een kans …” Die drie woorden “Het spijt me” voelden op dat moment aan als een ijzig mes dat zich in mijn hart boorde. Ik had het gevoel dat mijn hart uit elkaar was gescheurd. Het deed zoveel pijn … Alles wat ik de afgelopen jaren had gedaan, was om een gelukkig gezin te kunnen hebben. Ik had nooit gedacht dat het verraad van mijn man mijn beloning zou zijn! Ik droeg de pijn in mijn hart en vroeg hem huilend hoe hij me zoiets kon aandoen. Snikkend zei hij dat hij de eenzaamheid van het ver van huis werken niet aankon, en toen hij zag dat veel van zijn collega’s er andere vrouwen op nahielden, kon hij de verleiding niet meer weerstaan en … Het eerste dat op dat moment bij me opkwam was echtscheiding. Maar ik zag hoe berouwvol mijn man zich voelde en hoeveel verwijten hij zich maakte, en ik aarzelde. Als ik echt van hem zou scheiden, zou mijn gezin uiteenvallen en zouden onze dochters ook lijden … Ik leed een onverdraaglijke pijn, alsof een mes mijn hart had stukgesneden, en ik bleef maar roepen: “God, wat moet ik doen?”
Ik heb er lang over nagedacht. Uiteindelijk verkoos ik om mijn man te vergeven, zodat onze dochters niet zouden opgroeien in een gebroken gezin. Ik vroeg hem om naar Shanghai te gaan om het restaurant te verkopen en dan terug naar huis te komen. Hij beloofde trouw dat hij dat zou doen. Ik had nooit gedacht dat als mijn man eenmaal terug was in Shanghai, hij me een bericht zou sturen dat me volledig in wanhoop zou storten: “Ik heb echt geen andere keus. Ik moet jou slecht behandelen …” Na het lezen van zijn boodschap was ik even stomverbaasd. Ik dacht eraan hoe hij zich zo oprecht had verontschuldigd en me in mijn gezicht zulke trouwe beloften had gedaan, maar het waren allemaal leugens geweest om me te bedriegen. Mijn hart voelde alsof het in een put met ijs was gevallen en ik voelde me bitter teleurgesteld …
Toen ik begreep dat mijn gezin, dat zo gelukkig was geweest, uiteenviel, en dat al het geluk dat ik had gehad niets betekende, ging ik op bed liggen en barstte ik in tranen uit. Ik dacht eraan hoe mijn man, sinds hij naar Shanghai was gegaan om zijn restaurant te openen, altijd had gezegd dat hij geen geld kon verdienen omdat de concurrentie zo hevig was; ik had elk woord geloofd en hem al het geld gegeven waarvoor ik zo hard gewerkt had. Ik had me nooit kunnen voorstellen dat hij daar gewoon een andere vrouw onderhield, en ik kon gewoon niet begrijpen hoe hij me dat kon aandoen. Wat had ik in hemelsnaam fout gedaan? In die periode bracht ik elke dag huilend door. Ik kon niet eten of slapen, en ik verloor volledig mijn doel en richting in het leven, en ik voelde een ongelooflijke pijn en verwarring. Telkens wanneer ik gezinnen samen pratend en lachend zag lopen wanneer ik klaar was met werken, of de blije stemmen van mijn buren hoorde, raakte ik erg overstuur. Soms was de pijn die ik voelde zo erg, dat ik wraak wilde nemen op mijn man en zijn nieuwe vrouw, en dan een einde maken aan mijn eigen leven. Maar de gedachte aan mijn twee jonge dochters en aan mijn bejaarde ouders weerhield me ervan om hen in de steek te laten. Ik kon enkel maar wegteren in pijn, en elke dag van mijn leven voelde aan als een jaar.
Gods woorden ontdooiden mijn bevroren hart
Net toen ik het hardst leed, getuigde mijn collega van Gods redding in de laatste dagen voor mij. Ik las Gods woorden: “De Almachtige is barmhartig voor deze mensen die erg geleden hebben; Hij is deze mensen die bewustzijn ontberen tegelijkertijd zat, daar Hij te lang op antwoord van de mensheid heeft moeten wachten. Hij wil graag zoeken, je hart en je geest zoeken, om je water en voedsel te brengen en je op te wekken, opdat je niet langer zult dorsten en hongeren. Als je vermoeid bent en als je iets begint te voelen van de troosteloze verlatenheid van deze wereld, wees dan niet verloren, huil dan niet. Almachtige God, de Wachter, zal je komst op elk moment omarmen. Hij houdt aan je zijde de wacht, Hij wacht tot je omkeert en terugkeert. Hij wacht op de dag dat je plotseling je geheugen terugkrijgt: wanneer je beseft dat je van God kwam, dat je op een of ander moment je richting kwijtraakte, en op een of ander moment je bewustzijn op de weg verloor, en op een of ander moment een ‘vader’ verkreeg; wanneer je bovendien beseft dat de Almachtige altijd de wacht heeft gehouden en daar heel, heel lang gewacht heeft op je terugkeer. Hij heeft met wanhopig verlangen uitgekeken, gewacht op een reactie zonder antwoord. Zijn vaste wacht gaat elke prijs te boven, en is omwille van het menselijk hart en de menselijke geest. Deze vaste wacht is misschien voor onbepaalde tijd en misschien wel ten einde. Maar je dient precies te weten waar je hart en je geest zich op dit moment bevinden.” Door zulke oprechte woorden van God vielen mijn tranen als regen, en alle pijn en ingehouden emotie die zich al zo lang had opgebouwd, smolt weg met mijn tranen en vloeide vrij weg. Voordien had ik mijn man altijd als mijn enige steun beschouwd en ik dacht dat een geweldig, gelukkig gezin hebben het doel van mijn leven was. Nadat mijn man me had bedrogen en verlaten, voelde mijn hart leeg en stuurloos aan; ik verloor mijn levensdoel en leefde in pijn zonder te weten wat ik moest doen. En toch was God steeds bij me geweest, had Hij over me gewaakt. God kende de pijn en verwarring die ik voelde, en net toen ik het meest hulpeloos was, leidde Hij me voor Hem, en gebruikte Hij Zijn woorden om mijn gewonde hart te troosten, en liet Hij me het licht zien in de duisternis. Gods woorden verwarmden mijn hart; ze gaven me de moed om verder te leven, en ze lieten me begrijpen dat enkel God onze steun kan zijn. God wacht op onze terugkeer naar Zijn huis, en met God aan mijn zijde wist ik dat ik niet alleen zou zijn. Vanaf dat moment nam ik actief deel aan het kerkleven; ik zong regelmatig hymnen, bad en las Gods woorden met mijn broeders en zusters. We praatten met elkaar over de waarheid, hielpen elkaar en behandelden elkaar met oprechtheid. Ik voelde een soort van vrede en vreugde die ik nooit eerder had ervaren.
Gods woorden losten de haat in mijn hart op
Nadat ik in God begon te geloven, verbeterden mijn stemming en mijn uiterlijk dramatisch. Maar elke avond, wanneer alles stil was, keek ik naar de dingen die mijn man had achtergelaten, en ik moest steeds denken aan alle kleine dingen die ik ooit voor mijn man had gedaan. Ik dacht eraan hoe mijn man me had misleid en bedrogen en voelde een hartverscheurende pijn. Tegen mijn eigen wil in raakte ik vervuld van haat, zozeer zelfs dat ik overwoog wraak op hen te nemen. En toch wist ik dat ik grote schade aan beide partijen zou aanrichten en nog meer mensen pijn zou doen lijden, zelfs als ik uiteindelijk zou winnen. Ik kon de haat die ik voelde voor mijn man echter niet zomaar loslaten, en het enige dat ik in mijn lijden kon doen was voor God komen en bidden, Hem vragen om me te helpen door de duisternis van deze pijn te komen.
Later las ik in de woorden van God: “Al deze trends, de ene na de andere, hebben een slechte invloed die de mensen voortdurend degenereert, en veroorzaakt dat ze voortdurend hun geweten, menselijkheid en verstand kwijtraken en dat hun moraal en de kwaliteit van hun karakter steeds verder verlaagt, zodanig dat we zelfs kunnen zeggen dat de meerderheid van de mensen nu geen integriteit, geen menselijkheid heeft, noch enig geweten, laat staan gezond verstand. … Mensen die niet gezond van lichaam en geest zijn, die nooit weten wat de waarheid is, die niet het verschil kunnen zien tussen positieve en negatieve dingen, zulke mensen zullen, als gevolg van dit soort trends, de een na de ander, bereidwillig deze trends accepteren, de opvattingen ten aanzien van het leven en de waarden die van Satan afkomstig zijn. Ze accepteren wat Satan hen vertelt over hoe ze het leven en de manier van leven kunnen benaderen die Satan hen ‘schenkt’. Ze hebben niet de kracht, ze hebben ook niet het vermogen en nog minder het bewustzijn om weerstand te bieden.” Ik overwoog Gods woorden en begon te begrijpen dat het verraad van mijn man en mijn pijn werden veroorzaakt door de slechte invloed van Satan. Tegenwoordig wordt de hele wereld met de dag slechter en slechter. Mensen bewonderen het kwaad en worden steeds verdorvener; ze bespotten de armen maar aanvaarden prostituees, en negatieve zaken worden verheven alsof ze positief zijn. Net zoals de boosaardige opvattingen van Satan: “Thuis een vrouw of man hebben, maar ook een geliefde nemen”, “Zonder minnares heeft een man geen levenslust”, en “Zonder minnaar is een vrouw is niet veel meer dan een zeug”. Dergelijke standpunten hebben de samenleving overstroomd en zijn doorgedrongen in de harten van alle mensen, waar ze onze gedachten uithollen en de opinie van vele mensen verdraaien. Mensen denken dat “een minnaar of minnares hebben”, “een affaire beleven” en “one-night stands” de norm zijn; ze leven in een enorme beerput van promiscuïteit en verdorvenheid, ze bevredigen hun fysieke lusten en genieten gretig van zondige genoegens. Niemand praat nog over huwelijkse trouw of familiale verantwoordelijkheid, en mensen kennen geen moraal of schaamte meer. Mensen zijn enkel uit op de bevrediging van hun eigen fysieke verlangens en schenken geen enkele aandacht aan hoe hun gezinnen zich voelen, ze worden in toenemende mate slecht en verdorven, en ze worden steeds egoïstischer en hebzuchtiger. Wie weet hoeveel gezinnen zijn uiteengevallen en om deze reden van elkaar vervreemd zijn geraakt? Hoeveel mensen leven in onvermijdelijke pijn tot op het punt dat ze, omdat ze het verraad van hun partner niet kunnen verdragen, hun eigen leven beëindigen? Hoeveel mensen nemen, vervuld van haat, moedwillig wraak op hun partner, waardoor een eindeloze tragedie ontstaat? Ik dacht aan hoe mijn man me op elke denkbare manier aandacht had geschonken, hoe we van elkaar hadden gehouden en aardig voor elkaar waren geweest en een heerlijk gelukkig gezin hadden gehad. Maar nadat hij ver van huis begon te werken, zag hij hoe veel van zijn collega’s en vrienden affaires hadden en dus werd hij onbewust beïnvloed door slechte trends. Hij volgde deze slechte invloed en begon er een minnares op na te houden, hij kreeg een kind bij haar, zonder enige achting voor mijn gevoelens of de gevoelens van onze dochters; in plaats daarvan loog hij tegen me en bedroog me opnieuw en opnieuw, en hij verloor het geweten en de menselijkheid waarover een mens hoort te beschikken. Dit alles was de bittere vrucht en het ongeluk dat slechte trends de mens brengen! Wij mensen hebben geen waarheid; we kunnen de slechte invloeden van Satan niet onderscheiden en weten niet wat goed is en wat slecht is, en we worden onvrijwillig verleid en verdorven door slechte invloeden terwijl Satan met ons speelt en ons kwaad berokkent. Toen ik deze dingen had begrepen besefte ik dat mijn man de waarheid niet had begrepen en niet in staat was om Satans bedrog te doorzien. Hij had de boosaardige trend gevolgd, en bedroog me onvrijwillig. Toen begon ik zijn bedrog een beetje te begrijpen, en ik haatte hem niet meer zo erg.
Nadien bad ik tot God. Ik wilde niet langer gevangen zitten in deze kwestie die mijn leven zo pijnlijk maakte en in plaats daarvan wilde ik Gods woorden ernstig lezen en de waarheid nastreven. Later begon ik mijn gastplicht in de kerk uit te voeren, leefde een kerkelijk leven en aanbad God met de zusters. In mijn hart voelde ik een aanzienlijke bevrijding en er verscheen opnieuw een glimlach op mijn gezicht.
Gods woorden leidden me om de listen van Satan te overwinnen
Op een dag kwam de vrouw van de jongere broer van mijn man bij me op bezoek en zei dat mijn man en zijn nieuwe vrouw met hun zoon naar onze geboortestad waren teruggekeerd. Zijn nieuwe vrouw was van top tot teen gekleed in beroemde merken en droeg veel gouden en zilveren sieraden, en ze zei dat ik ervoor moest zorgen dat ik er altijd mooi uitzag … Toen ik haar dit hoorde zeggen, voelde ik me erg overstuur. Ik bedacht hoe mijn man en ik altijd zuinig en spaarzaam waren geweest toen we samenwoonden en nooit onnodig geld hadden uitgegeven. Nu deed hij volledig het tegenovergestelde en besteedde al zijn geld aan zijn nieuwe vrouw. Ik voelde me erg overstuur en ik huilde, overweldigd door mijn gevoelens. Mijn schoonzus troostte me en zei: “Eerlijk gezegd kan ik hen niet aanzien. Ik denk dat jij en hij veel beter bij elkaar passen. Als je hem zou beschuldigen van bigamie, zou zijn nieuwe vrouw vertrekken, en hij zou bij je terugkomen …” Ik was een beetje in de war door wat ze zei, en ik dacht: “Als ik dat zou doen, zou mijn man bij mij terugkomen, en ons gezin met onze kinderen zou weer heel zijn.” Maar toen dacht ik: “Als ik hem echt beschuldigde van bigamie zou het niet enkel ons beiden pijn doen, maar het zou ook een grote impact hebben op onze dochters. Wat moet ik doen?” Op dat moment voelde ik een overweldigende pijn in mijn hart. Ik besefte dat mijn situatie niet klopte, dus riep ik onmiddellijk God aan om Hem te vragen mijn hart rustig te houden en me te leiden. Nadien dacht ik aan een passage van Gods woorden: “Jullie moeten waakzaam zijn en elk moment op wacht staan en jullie moeten vaker voor mij komen om te bidden. Jullie moeten de verschillende intriges en sluwe plannen van Satan herkennen …” Gods woorden schudden me ruw wakker en ik besefte dat ik door Satan werd beproefd. Mijn schoonzus zei dat ik me mooi moest aankleden en mijn man beschuldigen van bigamie. Op het eerste zicht leek dat het beste in mijn eigen belang, zodat mijn man bij me zou terugkeren. Maar nadat ik er zorgvuldig over had nagedacht betekende dit in wezen dat ik zou handelen volgens het duivelse en giftige idee: “Als jij niet aardig bent, zal ik niet rechtvaardig zijn”. Als ik volgens mijn verdorven gezindheid handelde en wraak nam op mijn man, dan zou het kwaad berokkenen aan het gezin dat hij nu had, en zou hij me gaan haten. Satan probeerde me in de val te lokken, opdat mijn man en ik elkaar zouden aanvallen en kwetsen, zodat we in een onafgebroken pijn zouden leven. Mijn man had de andere vrouw in feite al boven mij verkozen, wat aantoonde dat hij geen gevoelens meer voor me koesterde. Zelfs als ik hem op een achterbakse manier kon terughalen, dan zou ik enkel hem krijgen en niet zijn hart en wat zou de betekenis zijn van een dergelijk huwelijk zonder gevoelens? Zou me dat niet nog veel meer pijn berokkenen?
Op dat moment dacht ik aan een andere passage van Gods woorden: “Waarom houdt een man van zijn vrouw? En waarom houdt een vrouw van haar man? Waarom zijn kinderen plichtsgetrouw jegens hun ouders? En waarom zijn ouders verzot op hun kinderen? Welke bedoelingen koesteren mensen echt? Is het niet om hun eigen plannen en egoïstische verlangens te bevredigen?” Uit Gods woorden begreep ik dat mensen egoïstisch zijn. Ongeacht of het gaat over de man die van zijn vrouw houdt, of de vrouw die van haar man houdt, we doen het allemaal om onze eigen egoïstische verlangens te bevredigen, en we gebruiken elkaar – dat is geen ware liefde. Ik dacht eraan hoe ik goed was geweest voor mijn man, enkel maar zodat hij goed, attent en zorgzaam voor mij zou zijn. Toen mijn man om me gaf en me aanbad en aan al mijn wensen had kunnen voldoen, was ik gelukkig; toen mijn man me bedroog leefde ik in pijn en dacht dat mijn man de dingen die ik voor hem had gedaan niet waard was, en dus haatte ik hem. Toen ik hoorde dat mijn man gelukkig samenleefde met zijn nieuwe vrouw voelde ik me jaloers en boos; ik wilde doen wat mijn schoonzuster voorstelde en hem beschuldigen van bigamie, en ervoor zorgen dat hij niet alles had zoals hij het wilde. Ik wilde zelfs dat hij naar de gevangenis zou gaan, en die dreiging gebruiken om hem van gedachten te doen veranderen zodat hij naar me zou terugkomen. Ik zag in dat ik uitermate egoïstisch, verachtelijk een kwaadaardig was, en dat alles wat ik deed enkel was om mijn eigen verlangens te bevredigen.
Terwijl ik over Gods woorden nadacht begon mijn hart geleidelijk op te klaren en wist ik wat ik moest doen. Dus zei ik tegen mijn schoonzus: “Aangezien ze samen een kind hebben, zou niemand er wel bij varen als ik hem echt zou aanklagen. Als ze gelukkig leven, dan geef ik ze mijn zegen.” Toen ze me dit hoorde zeggen, keek ze me verbaasd aan en wist ze niets meer te zeggen. Nadat ze was vertrokken, zei ik een dankgebed tot God en ik zag hoe reëel de situatie was die God voor me had geregeld. Toen ik werd geconfronteerd met de bedriegerij van Satan, zou ik zonder het leiderschap en de begeleiding van Gods woorden zeker teruggevallen zijn in een leven van pijn. Ik zou niet meer geweten hebben wat te doen, zodat ik in het listige plan van Satan zou gevallen zijn en dingen zou gedaan hebben die haaks staan op Gods wil. Door mijn toedoen zouden beide families in ondraaglijke pijn binnen de list van Satan leven – ik dankte God zozeer voor Zijn leiding!
Ik heb een echt gelukkig en vreedzaam gezin
Later las ik in het woord van God: “Alleen door God kun je de zin van het leven kennen, alleen door God kun je een waarachtig leven naleven, de waarheid bezitten, de waarheid kennen en alleen door God kun je een leven vanuit de waarheid verkrijgen. Alleen God Zelf kan je helpen het kwaad te mijden en je te bevrijden van de schade en overheersing door Satan. Naast God kan niemand en niets je redden van de zee van lijden zodat je niet langer lijdt: dit wordt bepaald door de essentie van God. Alleen God Zelf redt je zo onzelfzuchtig, alleen God is uiteindelijk verantwoordelijk voor je toekomst, je bestemming en je leven, en Hij regelt alle dingen voor je.” Ik dacht na over Gods woorden en was diep ontroerd. Terwijl ik dacht aan de weg die ik had afgelegd, werd ik steeds vergezeld en geleid door Gods liefde. Na het bedrog van mijn man leefde ik in pijn en verloor ik alle hoop op het leven. Ik voelde geen levensvreugde meer, en zonder Gods redding zou ik in pijn zijn blijven leven, zonder de kracht om mezelf te bevrijden; ik zou geen richting of doel in het leven hebben gehad en ik zou als een wandelend lijk doelloos door het leven gestrompeld zijn. Door Gods woorden kon ik de waarheid begrijpen van de verdorvenheid van de mens door Satan en inzien hoeveel verdorvenheid en schade Satans slechte trends ons veroorzaakt hebben; door Gods woorden kon ik mijn haat tegen mijn man loslaten. Toen Satan mijn schoonzus gebruikte om me in verleiding te brengen, omdat hij wilde dat ik mijn kwaadaardige gedachten zou volgen en wraak zou nemen op mijn man, was het de verlichting en leiding van Gods woorden die me toeliet om Satans bedrog te herkennen, en om grondig te begrijpen dat er geen echte genegenheid of liefde tussen mensen is. Ik begreep dat we elkaar allemaal gewoon gebruiken, en zou er dus niet meer naar streven om dergelijke dingen te zoeken. Door dit alles voelde ik echt dat God aan mijn zijde was, dat Hij me leidde en gidste met Zijn woorden, waardoor ik mijn pijn kon achterlaten en het kwaad van Satan kon afweren. Gods liefde voor mij was zó echt! Tegelijkertijd begon ik door introspectie te begrijpen dat ik sinds mijn huwelijk mijn man was gaan beschouwen als mijn enige steun, en dat ik was gaan geloven dat hij me een heerlijk gelukkig leven kon geven. Ik moest eerst deze pijn ervaren om te begrijpen dat mijn man slechts een mens was die door Satan was verdorven, dat hijzelf in Satans verdorvenheid leefde, en dat ik gewoonweg niet op hem kon vertrouwen. Enkel God is mijn steun, en enkel door voor God te komen, Gods werk te ervaren, de waarheid te begrijpen en te leven onder Zijn leiding, kan ik het ware geluk bereiken.
Vanaf dat moment liet ik al de pijn die het bedrog door mijn man had veroorzaakt volledig achter me. Nu leef ik in een grote familie die vervuld is van Gods liefde. Ik lees elke dag Gods woorden, streef de waarheid na, vervul de plicht van een geschapen wezen, en voel me ongelooflijk vreedzaam en op mijn gemak. Binnen de kerk houden mijn broeders en zusters en ikzelf bovendien van elkaar, en we steunen elkaar net zoals een echt gezin. Zelfs als er vervreemding en vooroordeel opkomt, kunnen we volstrekt open zijn met elkaar, en overleggen over de waarheid om onze problemen op te lossen. Dit is werkelijk het echt gelukkige en vreedzame gezin dat ik altijd wilde! Godzijdank! Ik zal ijverig de waarheid blijven nastreven en de plicht van een geschapen wezen vervullen om Gods liefde terug te betalen!
uit 'Online Bijbelstudie'
Gerelateerde aanbevelingen:
Reactie plaatsen
Reacties