In onze praktijkervaring hebben we gezien dat God vaak persoonlijk een pad voor ons heeft opengelegd, zodat het pad onder onze voeten steviger en werkelijker kan worden. Want dit is het pad dat God sinds mensenheugenis voor ons heeft opengelegd en dat tienduizenden jaren lang van generatie op generatie is doorgegeven. Zo hebben we het pad opgepakt van onze voorgangers, die het niet tot het einde toe uit hebben gelopen. Wij zijn door God gekozen om de laatste fase uit te lopen. En dus was dit pad voor ons speciaal door God voorbereid, en of we nu gezegend zijn of door tegenspoed getroffen, niemand anders kan dit pad lopen. Laat ik mijn eigen inzicht hieraan toevoegen: overweeg niet naar elders te vluchten of een ander pad te vinden, begeer geen status, probeer niet je eigen koninkrijk te stichten – dat zijn allemaal fantasieën. Misschien heb je bepaalde vooropgezette ideeën over mijn woorden. In dat geval stel ik voor dat je ophoudt zo’n warhoofd te zijn. Je kunt hier beter wat meer gedachten aan wijden. Probeer niet de slimmerik uit te hangen en verwar goed niet met kwaad. Daar krijg je spijt van wanneer Gods plan is volbracht. Wat ik zeg is dat alle naties op aarde aan stukken zullen worden geslagen wanneer het koninkrijk van God komt. Dan zul je zien dat je eigen plannen ook vernietigd zijn en dat zij die getuchtigd zijn, in stukken worden geslagen en dat God zo Zijn gezindheid volledig zichtbaar maakt. Ik denk dat ik je deze dingen moet zeggen, omdat ze voor mij zo duidelijk zijn, zodat je mij dan achteraf niet de schuld kan geven. Dat we dit pad tot op de dag van vandaag hebben kunnen lopen was door God beschikt. Denk dus niet dat je speciaal bent, of dat je pech hebt. Niemand mag iets beweren over het huidige werk van God, opdat je niet in stukken wordt geslagen. Ik ben door Gods werk verlicht: wat er ook gebeurt, God zal deze groep mensen compleet maken. Zijn werk zal nooit meer veranderen, en Hij zal deze groep mensen tot het einde van het pad meenemen en Zijn werk op aarde beëindigen. Dit zouden we allemaal moeten begrijpen. De meeste mensen kijken graag ‘vooruit’ en hun begeerte kent geen grenzen. Geen van hen begrijpt de huidige dringende wil van God en dus denken ze er allemaal aan om te vluchten. Ze lijken op gevluchte paarden die alleen maar in de wildernis willen rondzwerven. Er zijn er maar weinigen die zich willen vestigen in het goede land van Kanaän om de weg van het menselijk leven te zoeken. Als mensen het land dat overvloeit van melk en honing zijn binnengegaan, en er niet van kunnen genieten, wat willen ze dan nog meer? Eerlijk is eerlijk, buiten het goede land Kanaän is alleen de wildernis. Zelf als mensen de plaats van de rust zijn binnengetreden, kunnen ze nog niet trouw zijn aan hun plicht. Zijn het dan niet gewoon hoeren? Als je hier de kans laat liggen om door God te worden vervolmaakt, zal je dit tot in lengte van dagen spijten, je wroeging zal oneindig zijn. Je zult als Mozes zijn die naar het land Kanaän keek maar er niet van kon genieten, zijn vuisten gebald, zijn dood vol spijt − denk je niet dat dit beschamend is? Raak je niet in verlegenheid als anderen de spot met je drijven? Ben je bereid door anderen vernederd te worden? Wil je niet zelf goed terechtkomen? Wil jij niet een eerbaar en oprecht mens zijn die door God is vervolmaakt? Heb je werkelijk geen ambitie? Je bent niet bereid de andere paden te nemen. Wil je dan ook het pad niet nemen dat God voor jou heeft beschikt? Durf je tegen de wil van de hemel in te gaan? Hoe groot je ‘vaardigheid’ ook is, kun je echt de hemel beledigen? Ik denk dat we er goed aan doen te proberen onszelf goed te leren kennen. Eén woord van God kan hemel en aarde veranderen, wat is dan een schriel klein mensje in Gods ogen?
